In overleg met de arts uit Utrecht is vandaag besloten om mij op de urgentielijst te plaatsen. Een rare gedachte en zoals alles heel dubbel. Aan de ene kant ben je blij dat er geen beperkingen zijn en aan de andere kant wil je dit natuurlijk helemaal niet. Ik merk dat het ook gewoon tijd kost. Vorige week was ik veel onrustiger dan nu.
We moeten nu wel een traject in waarin we bepaalde zaken moeten `regelen`. Niet het leukste wat je kan bedenken maar niet aan te ontkomen. Straks komt Barbara en hebben we een gesprek met maatschappelijk werk. Barbara blijft vandaag slapen en dat lijkt me een goed idee na zoiets. Wel top dat dat allemaal kan trouwens.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten