Beetje meer rust

Het is nu zaterdagochtend. Vanmorgen is mijn infuus eruit gegaan dus ik ben weer helemaal vrij van draden en slangen!! Heerlijk gedoucht en nu eerst maar even wat schrijven.

Donderdag heb ik samen met Barbara een gesprek gehad met de verpleegkundige over hygiëne, infectiepreventie, medicatie en allerlei dagelijkse zaken.
Ook hebben we stilgestaan bij de nieuwe situatie thuis. We zullen daar allebei aan moeten wennen en elkaar de tijd en ruimte geven om hiermee om te gaan. Het is natuurlijk fantastisch maar vergeet niet dat dingen die voor ons vanzelfsprekend waren nu in één keer anders zijn. Vaak in positieve zin maar het verwerken van alle emoties en indrukken is pas in het beginstadium.

Vrijdag was een rustige dag; ik heb voor het eerst 's middags echt geslapen. Nu merk ik pas hoe moe ik ben. Thuis heb ik meer rust dan hier want daar bepaal je zelf het tempo. Het zal zeker nog 3 maanden duren voordat je het gevoel hebt dat je stabiel bent. Tevens is mijn lichaam dan "gewend" aan alle medicijnen.
's Avonds samen met Michel nog ff Top Gear gekeken en gelachen; ongelooflijk wat Marjon en hij al voor ons hebben gedaan. Priceless!!

Mijn longinhoud is prima maar ik moet mijn conditie nog wel opbouwen. Die eerder genoemde 3 liter 1-secondewaarde zal nog stijgen, zelfs tot soms een jaar na nu! De eerste tijd ligt de nadruk op cardio. Krachttraining met mijn bovenlijf mag pas na 8 weken om de wond en mijn borstbeen goed te laten genezen. Tevens moet ik voorzichtig zijn voor de banden en pezen.

Barbara heeft gelukkig een aantal nachten goed geslapen. Vandaag begint de competitie voor haar en Tamara in Rotterdam...Even alles opzij en inspannend ontspannen.