woensdag 29 april 2009

Geduld, geduld...

Na zondag is er eigenlijk niet veel gebeurd. Ons geduld wordt aardig op de proef gesteld. Na de verwerking van de teleurstelling dat het toch op een operatie is uitgedraaid is het nu wachten op mijn darmen die weer moeten gaan werken. Zondagavond voorzichtig de eerste boterham gegeten.

Daarna beschuitjes, thee, melk, een halve warme maaltijd op maandag en gisteren hetzelfde. Tussendoor voor het eerst weer koffie, misschien helpt het. Ik maak me alweer zorgen. Ik hou veel vocht vast na de operatie en was gisteren zo'n 5 kilo aangekomen.

De buikfoto van gisteren laat echter zien dat het goed zit. De ontlasting zit niet in een prop maar is mooi verspreid en ook zijn er normale darmgeluiden te horen. Darmen zijn zo'n elf meter lang dus "het heeft tijd nodig".

Dinsdag is de epiduraal katheter uit mijn rug gehaald die de morfine regelde. Tevens is 's avonds mijn kanarie bevrijd van de katheter en dat lucht op. Weer twee slangen minder. Ik heb 's nachts twee keer mijn fles laten legen wat betekent dat ik meer dan twee liter heb geloosd! Dat merkte ik vandaag gelijk aan mijn gewicht en de ophoping van vocht was ook een stuk minder. Ik heb wel meer pijn in mijn buik doordat ik nu het trekken van de wond en de spierpijn meer voel.

Kortom: de tekenen wijzen op een goede afloop. De infuuslijn is ook afgekoppeld en nu heb ik alleen nog een lijntje met voeding over. Ik heb nog niet echt trek in eten, maar dat heeft alles te maken met de voeding en medicijnen die ik krijg.

Vanmiddag had ik de eerste scheten (!) en daar begint het mee zeggen ze:). Gelijk Bar ff ge-smst, wat kan een mens daar blij mee zijn! Dus mensen, ik weet zeker dat je bij de eerste scheet die je nu laat ff aan mij denkt haha..

Vandaag hebben Bar en ik ook lang en veel gepraat, want de hele situatie trekt een behoorlijk zware wissel op ons beiden. Niet echt een ideale situatie om te praten in een ziekenhuis terwijl je weet dat je maar een paar uurtjes de tijd hebt.

Het wordt echt tijd dat ik hier weg ga zodat we kunnen gaan herstellen, investeren in elkaar en langzaam kunnen gaan wennen en genieten van de nieuwe situatie.

4 opmerkingen:

Anoniem zei

Ik hoop ook voor je dat je snel naar huis kan gaan om te genieten van je nieuwe leven en van babara.Groetjes Margriet.

Anoniem zei

Goed om te horen dat de vogel los is. Sterkte VV

JJP zei

Liever schatten, blijf elkaar steunen, ondanks dat het moeilijk is.We hopen, Peet, dat je inderdaad weer snel naar huis kunt en eindelijk aan je herstel kunt beginnen. Zullen een extra gebedje doen voor jullie. Liefs Joey, Joke en Peter.

Astrid zei

Hoi Peter en Barbara,

We zijn blij met hele harde liefst ook stinkende scheten (goede darmflora).

Je had even een valse start, maar de 2e wordt beter.

Hoop dat jullie straks eindelijk ook eens van elkaar kunnen gaan genieten, zonder te veel zorgen.

Groetjes,

Astrid van Heeringen