Laatste dag

Vandaag de laatste dag in het UMC. Wellicht had ik vandaag al naar huis kunnen gaan maar ik wil even afwachten hoe de ontlasting gaat en hoe de ontsteking in mijn arm zich gedraagt.

Wat de ontlasting betreft, dat is geen probleem! De piklijn die in mijn arm zat is er gisteravond toch uitgehaald omdat het niet goed aanvoelde. Vandaag een paar keer wat warmtepacks op mijn arm gedaan om de ontsteking in de ader sneller te laten genezen. Ook dat voelt nu al beter.

Vanmorgen ben ik naar de tuin van het ziekenhuis gelopen en heb daar ruim een uur in de zon zitten lezen. Dat was heerlijk want die ziekenhuisgeur zit helemaal in mijn poriën. Vanmiddag ben ik met mijn moeder meegelopen naar de bushalte. En vanavond hetzelfde traject met mijn zus. Aangezien ik niet teveel mag doen van de fysio was dit gelijk mijn training en ga ik niet meer op de lopende band. De mensen die het UMC kennen weten dat het een giga ziekenhuis is met heeeeeele lange gangen. Het gaat me toch allemaal vrij makkelijk af, de conditie is er dus nog!

Barbara speelt vandaag twee thuiswedstrijden (2 x verloren helaas) en komt dus niet. Morgen komt ze me ophalen en dat is ook voor haar een hele opluchting. Naast het feit dat het haar een heleboel tijd scheelt is het ook weer een drukke en spannende periode geweest. Natuurlijk weet ik wel dat je dat voor je partner over hebt en dat ze mij ook wil zien. Maar het blijft toch een opgave, met name door de reistijd. Ik had al veel bewondering voor haar en dat wordt alleen maar meer. Nu kan ze eindelijk meer tijd voor zichzelf nemen, aan haar eigen herstel werken en kan ze meer op mij leunen i.p.v. andersom.
Ze gaat deze week ook weer wat uurtjes werken in Amsterdam en den Haag.

We hopen nu dit traject waarin we samen zeer intense momenten hebben beleefd af te
sluiten en te gaan genieten van de dingen die komen gaan. Van de zomer op vakantie bijvoorbeeld, want die kon vorig jaar niet doorgaan. We zijn er allebei heel erg aan toe.

Het is wel een heel prettig vooruitzicht om gewoon weer thuis te zijn en je eigen ritme te bepalen. Allebei onze eigen dingetjes doen en samen weer leuke dingen ondernemen.
Het zal net als de vorige keer fantastisch zijn om te ontdekken wat er allemaal weer mogelijk is. Als het mooie weer nog even aanhoudt hoor je ons niet klagen.