Week 5+6

Weer twee weken verder. Fysiek gaat het nog steeds goed; afgelopen maandag had ik wederom een FEV1 waarde van 3,86 liter en dat was nagenoeg gelijk aan de vorige keer. Ik ben inmiddels ook dagelijks mijn armen aan het trainen en dat voelt OK.
Maandag heeft een KNO-arts naar mijn stembanden gekeken. Ze zijn niet beschadigd; over 6 weken moet ik terugkomen om nogmaals te laten kijken. Eén stemband staat teveel stil maar de verwachting is dat die zich wel herstelt. Thuis krijgt ie in ieder geval genoeg rust....

Tijdens de laatste trainingen en wedstrijden van Konica Minolta heb ik zo'n 100 ballen gegooid en ben ik wat aan het "hardlopen" geslagen. Dat voelt nog raar maar het is ook kicken.
Vandaag kreeg ik van het team een schitterende collage op canvas met foto's van mezelf en de europacup 2003 in Barcelona. Echt heel mooi.

Verder gaat het op en af. Zolang mijn dagen een beetje gevuld zijn gaat het wel maar er zijn ook veel momenten dat ik eigenlijk niet zo'n zin heb. Ongeloof en verdriet blijven de boventoon voeren. Ik zie Barbara nog wel regelmatig en dat voelt voor beiden prettig, gelukkig.
Veel mensen zullen dat raar vinden maar wij hebben het laatste jaar zoveel intensieve dingen meegemaakt die uiteindelijk groter zijn dat al het andere. Die band zal altijd blijven. Jammer is het dat we niet dagelijks die ervaringen kunnen delen. Ik heb daar best veel last van; dat zal ook komen doordat de toekomstplannen die we hadden ineens allemaal weg zijn. Alleen is er namelijk geen reet aan.

Vorige week heb ik met Margo (medisch MW van het HAGA) een goed gesprek gehad over de huidige situatie. Het is top dat ik nog steeds bij haar terecht kan. Barbara heeft trouwens ook nog steeds contact met haar.

Ik zie nu dat mijn agenda voor volgende week nog aardig leeg is. Moet maar eens kijken hoe dat gaat. Er moet nog wat geschilderd worden in en om het huis dus als het weer het toelaat ga ik daar maar eens mee beginnen.