Stabiel

De laatste tijd beginnen sommige dingen weer een normaal en vertrouwd gevoel te geven.
Het werken bij SportPlaza bevalt goed en ik heb niet het gevoel dat het me teveel energie kost. Ook de concentratie kan ik goed vasthouden.
Vorig week ben ik met Frank 5 dagen naar Denemarken geweest. Onderdak bij Robert en familie die een groot huis hadden gehuurd. Dat was een welkome onderbreking. Beetje golfen, badmintonnen en kaarten, heel veel sterke honkbalpraat (met name van Leo Kops!), lekker relaxed.

Het trainen bij CURA-fysio gaat nog steeds beter. Alle oefeningen train ik zwaarder en het is nu ook goed te zien dat ik voller en steviger word. Inmiddels zo'n 8 kilo aangekomen dus dat gaat de goede kant op. Nog 5 erbij en ik ben tevreden. Dat moet dan wel 5 kilo spiermassa worden anders gaat het in de weg zitten bij mn nabbel...:) Straks zit CURA bij mij om de hoek en kan ik tussendoor ook even gaan trainen, dat wordt echt super!

Vandaag ook voor het eerst met de toppers van Heren III getraind. Het gooien ging veel beter en ook het hardlopen in het veld voelde goed. Ik denk dat ik binnenkort batting practice ga gooien en met de fungo grondballen ga slaan.

De situatie met Barbara blijft heel onwerkelijk. Maar goed, ik kan er niks mee. Het is wel heel erg wrang om dagelijks zoveel dingen te doen die we of samen hadden kunnen doen of die ik iig had kunnen delen met haar. Ik zou het zo graag willen laten zien. Fysiek kan ik laten zien hoe het is maar ik kan toch niet zo uitbundig en vrolijk zijn als ik vlak na de transplantatie was. Alles heeft tijd nodig en ik focus me bewust op andere dingen. Ben ook heel veel weg om maar niet thuis te zijn.

Ik wil in augustus een 3-daagse golfcursus doen en wil daarna mijn GVB halen. Heb me inmiddels ook aangemeld bij Sport en Transplantatie , zie de link op deze site. . Kijken of ik me volgend jaar kan kwalificeren voor de World Transplantgames in 2011 in Göteborg. Of mss zelfs voor de Wintergames in 2010 in Frankrijk, komt te vroeg denk ik. Ff van de zwarte piste af slalommen!! Is toch alweer 6 jaar geleden dat ik voor het laatst geskied heb. Ik ben iig van plan om aankomende winter wel weer te gaan met ???. En dan volgend jaar een MLB baseballgame kijken in de USA. Op de terugweg ff op Aruba ergens uitrusten ..mwah, klinkt wel goed!

Week 7 t/m 9

Tis bijna 3 weken geleden dat ik wat geschreven heb. Er valt ook eigenlijk niet zoveel te melden. Fysiek gaat het nog steeds top. Mijn laatste FEV1 was 3,80 dus dat blijft constant.

Het trainen bij CURA gaat goed; inmiddels ben ik naast de krachtoefeningen ook oefeningen aan het doen met een honkbal. Dat is wel een leuke afwisseling. Ook ben ik begonnen met loopoefeningen op de zgn. ladder. Dat vergt de nodige coördinatie van je voeten / benen en dat gaat uitstekend. Ook het gevoel na zo'n training is lekker.

Helaas zijn Frank (hoofdcoach) en ik vorige week gestopt bij Konica Minolta. Er was een aantal zaken waar we niet mee konden leven. De laatste 6 weken werd het steeds erger en daardoor minder leuk. Het ligt niet in onze aard om er halverwege het seizoen mee te kappen maar we hopen dat het een positieve invloed heeft op het team zodat ze de playoffs halen en wie weet de Holland Series.
Dat betekent ineens een heleboel vrije tijd. Dat is op dit moment niet zo lekker maar het kon niet anders.

Vorige week een bruiloft gehad van mijn nicht en daar heb ik voor het eerst sinds jaren weer gedanst. Dat was wel een aparte ervaring! Echt fantastisch! Bar zou me leren salsa dansen na de transplantatie, ben benieuwd of dat er nog eens van komt. Moet ik wel eerst mn heupen soepel maken...:)

Ik ben afgelopen dinsdag weer begonnen met werken. Op dinsdag en vrijdag ga ik 4 uur werken en als het gaat wil ik dat uitbreiden naar 3 dagen en dan vervolgens langere dagen maken. Ik bekijk het per week, maar de eerste keer voelde goed. Je hebt weer sociaal contact en bovendien voel je je weer nuttig (of dat ook zo is laat ik maar even in het midden, haha!).

Verder gaat het nog steeds op en af. Het blijft onwerkelijk en heel raar in huis. Ook vraag ik me vaak af bij de dingen die ik doe hoe het was geweest als we dat samen hadden kunnen doen. In ieder geval (nog) leuker en die ervaringen had ik dan kunnen delen met Barbara. Het blijft toch het leukst als je dingen samen kan doen en delen.
Nog nooit ben ik zo goed geweest als nu sinds we elkaar kennen. Dat is natuurlijk de fysieke kant maar die heeft wel degelijk veel invloed op de rest.
Gelukkig is er een aantal mensen om me heen waar ik veel steun aan heb. Heel fijn.

Vrijdag ff naar Margo in Leyenburg, daarna varen en een BBQ van SportPlaza. Zaterdag softbal kijken en naar De Dijk in Amsterdam en zondag de plaatselijke wielerronde van Leiderdorp kijken bij Ron en Fro.