ff een dip

Afgelopen weekend was Peter thuis en hebben we geprobeerd te genieten van het mooie weer, wat deels ook zeker gelukt is.

Helaas begon zaterdagmiddag de ader waar het infuus in zat te ontsteken. We hebben toen het infuus eruit gehaald, maar het kwaad was al geschied: Peter voelde zich niet helemaal goed meer. Hij had hoofdpijn, was naar en niet fit.

Aangezien het hele proces van op de hoogurgentielijst (HU-lijst) komen mentaal heel zwaar is en Peter in een heel kort tijdsbestek behoorlijk achteruit gegaan is, heeft hij afgelopen vrijdag een gesprek gehad met de psychiater van het ziekenhuis. Deze heeft een kalmerend medicijn en een antidepressivum voorgeschreven. Helaas is de verpleging vergeten erbij te vertellen dat hij een half tabletje moest nemen. Peter heeft dus een heel tablet genomen en heeft afgelopen maandag de hele dag groggy op bed gelegen, helemaal van de wereld. Gisteren was het nog niet beter en ook vandaag heeft hij daar nog last van gehad.

Hij is niet zichzelf op het moment en maakt zich daar zorgen over. Een gesprek met de arts vandaag heeft uitkomst geboden. We hebben nieuwe afspraken gemaakt voor de komende periode:
- met het antidepressivum stoppen we
- Peter hoeft geen longfunctie meer te blazen (de laatste keer was het erg slecht en dat geeft weer stress)
- door een bloedgasmeting wordt in de gaten gehouden of het nog wel goed gaat
- de verpleging komt wat vaker even langs voor een kletspraatje en er wordt een soort buddy voor hem gezocht.

O ja, en hij heeft vandaag via de mail vernomen dat hij sinds afgelopen vrijdag toch echt op de HU-lijst staat. Het wachten is nu dus echt begonnen...